سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کردهام و نه با تو دشمنی کردهام.
(سوره ی مبارکه ی ضحی 1-2 )
افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی.
(سوره ی مبارکه ی یس 30 )
و هیچ پیامی از پیامهایم به تو نرسید، مگر از آن روی گردانیدی.
(سوره ی مبارکه ی انعام 4 )
پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزید، چه لرزشی، گفتم کمکهایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی اما به من گمان بردی چه گمانهایی .
(سوره ی مبارکه ی احزاب 10 )
تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد، پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی، که من مهربان ترینم در بازگشتن.
(سوره ی مبارکه ی توبه 118 )
وقتی در تاریکیها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من میمانی، تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی .
(سوره ی مبارکه ی انعام 63-64 )
این عادت دیرینهات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هر وقت سختی به تو رسید از من ناامید شدهای.
(سوره ی مبارکه ی اسرا 83 )
آیا من برنداشتم از دوشت باری که میشکست پشتت؟
(سوره ی مبارکه ی شرح 2-3 )
غیر از من خدایی که برایت خدایی کرده است؟
(سوره ی مبارکه ی اعراف 59 )