سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرده‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام.

(سوره ی مبارکه ی ضحی 1-2 )

افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی.

(سوره ی مبارکه ی یس 30 )

و هیچ پیامی از پیام‌هایم به تو نرسید، مگر از آن روی گردانیدی.

(سوره ی مبارکه ی انعام 4 ) 

پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشم‌هایت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزید، چه لرزشی، گفتم کمک‌هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم می‌کنی اما به من گمان بردی چه گمان‌هایی .

(سوره ی مبارکه ی  احزاب 10 )

تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد، پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی، که من مهربان ترینم در بازگشتن.

(سوره ی مبارکه ی  توبه 118 ) 

وقتی در تاریکی‌ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می‌مانی، تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی .

(سوره ی مبارکه ی  انعام 63-64 ) 

این عادت دیرینه‌ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هر وقت سختی به تو رسید از من ناامید شده‌ای.

(سوره ی مبارکه ی اسرا 83 ) 

آیا من برنداشتم از دوشت باری که می‌شکست پشتت؟

(سوره ی مبارکه ی  شرح 2-3 )

غیر از من خدایی که برایت خدایی کرده است؟

(سوره ی مبارکه ی  اعراف 59 )